Weerzien met Barcelona | deel I
Op vrijdag 19 juni hadden Joen en ik afgesproken voor een weerzien met Barcelona na een lange tijd van afwezigheid vanwege de lockdown. De dag daarvoor was de Catalaanse hoofdstad eindelijk in ontsluitingsfase 3 terechtgekomen en dat maakte een bezoek aan onze geliefde stad wat makkelijker.
Ook Joen en ik hadden elkaar lang niet gezien, er was dus veel te bespreken. We ontmoeten elkaar op de Plaza España en ik verbaasde mij over de ongekende rust op dit normaal gesproken zo hectische plein. Na wat gekletst te hebben over hoe we ons uitstapje zouden inkleden, wat we zouden gaan bezoeken, stelde Joen voor om maar gewoon te gaan lopen en de sfeer te proeven in een stad die weer helemaal aan zichzelf en haar bewoners is teruggegeven.
Lees ook het reisverhaal van reisleider Joen over dit Weerzien met Barcelona.
De schaduw van de wind
Het was een cadeautje: wat een sentimental journey, Barcelona ademde de sfeer van zoals wij de stad 25 jaar geleden hebben leren kennen. De mooie oude straatjes met het prachtige strijklicht lieten ons mijmeren. Zo was het plan snel gevat om juist niet naar de grote highlights van Barcelona te gaan, maar fijn kriskras door de stad te lopen en gewoon te genieten van wat er op ons pad kwam. De Montjuïc, de wijk Sants, daarna El Poble-sec door de Raval naar de Ramblas. In de Raval namen we het straatje Arc del Teatre en logisch memoreerden we aan het geweldige boek De schaduw van de windvan Carlos Ruiz Zafón. SRC heeft nog themareizen over dit boek gemaakt. Niemand die zo mooi de sfeer van Barcelona kan beschrijven als hij. In dit straatje was namelijk het Kerkhof der Vergeten Boeken.
Misschien onbewust wandelden we het hele boek na: van de Ramblas door de gotische wijk toen door de Borne op naar het prachtige Parc de la Ciutadella, waar het heel gezellig was met allemaal in het gras zittende groepjes mensen die genoten van het weer. Na meer dan 16 kilometer te hebben gewandeld een welverdiende rustpauze op het mooie Plaza Reial. Daar ging mijn hart open. Ook hier was de sfeer terug op dit onvolprezen plein. Hierna pakte ik nagenietend de trein naar huis. Barcelona, mijn stad, mijn grote liefde ze was er nog .
Ik scrollde nog wat door Facebook en tot mijn grote verbazing en schrik, las ik dat Carlos Ruiz Zafón op deze dag was overleden. De schrijver die mij zo raakte met zijn vierluik over Barcelona. Joen en ik besloten dus al snel om ons dagje die onbewust in de voetsporen van het boek De schaduw van de wind terecht was gekomen, dus ook maar aan deze fenomenale schrijver op te dragen, als eerbetoon.
Lees ook het reisverhaal van reisleider Joen over dit heerlijke Weerzien met Barcelona.
Boekentip Qurina
Dus mocht u ook willen mijmeren over de schoonheid van Barcelona? Pak dan zeker het vierluik van de hand van Carlos Ruiz Zafón over Barcelona er bij:
• De schaduw van de wind
• De spel van de Engel
• De gevangene van de Hemel
• Het Labyrint der geesten
De boeken kunnen ook afzonderlijk van elkaar gelezen worden.
Volg ons