Noorwegen, het land van 'Nooit meer slapen'
Toen ik in de derde klas van de middelbare school zat werd er een boekbespreking gehouden over de roman ‘Nooit meer slapen’ van W.F. Hermans. Het gaat over een jongeman die in Finnmark, de meeste noordelijke provincie van Noorwegen, op zoek is naar meteorietstenen. Gekweld door de niet ondergaande zon en de muggen die zijn bloed graag willen drinken, ploetert hij voort op zijn reis.
Op reis boven de Poolcirkel
Jaren later, ik had al vele reizen voor SRC begeleid, werd ik gevraagd om ook reizen 'Boven de Poolcirkel' te gaan begeleiden. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, want eindelijk zou ik dan de middernachtzon gaan zien! Ondanks dat ik hoge verwachtingen had probeerde ik wel realistisch te blijven, want het weer kan wisselvallig zijn. Het zicht op de middernachtzon kan je ontnomen worden door mist, regen en zeer laaghangende bewolking. Toch heb ik later kunnen constateren dat ik ook op die momenten kon genieten van alle prachtige elementen van de natuur.
Maar als het weer goed is, dan blijft het een wonder om midden in de nacht wakker te worden, het idee te hebben dat het al klaarlichte dag is en dan te bemerken dat je nog een paar uurtjes mag doorslapen. En hoe heerlijk is het om 's avonds om 22.00 uur nog op je balkon te zitten en te genieten van de warmte van de middernachtzon.
Wolkenloze hemel op de Noordkaap
Ik ben een kind van de zon, ik houd van de zon, en het ultieme geluk beleef ik op de Noordkaap als ik er een bijna wolkenloze hemel is. De rozerode kleuren in de blauwe lucht zijn adembenemend. Het diffuse licht van de zon, die wel zakt maar niet ondergaat, overweldigt me elke keer. De zon schijnt op de rimpelloze zee en is niet meer te onderscheiden van zijn reflectie op het water. Het licht van de zon glijdt over de enorme rotsen van de bergen rondom de Noordkaap. Ik word overvallen door een gevoel van diep respect voor deze prachtige natuur.
Wanneer de zon zijn laagste punt heeft bereikt, net nog boven de horizon, begint hij alweer te stijgen. Het licht neemt in kracht toe en de warmte van de zon wordt weer meer voelbaar. Dan is het tijd voor ons om terug te keren naar ons hotel en te gaan slapen. Alfred, de hoofdpersoon in ‘Nooit meer slapen’, kon de slaap niet vatten door de zon die onafgebroken op het tentdoek scheen en door de muggen die door alle gaten en kieren de tent inkropen.
Daarvan hebben wij allemaal geen last. In onze hotelkamers met verduisterende gordijnen vallen we, terwijl we de rust van de middernachtzon nog in ons voelen, snel in een diepe slaap.
Ook genieten van het prachtige boek 'Nooit meer slapen'?
Koop het boek 'Nooit meer slapen' van Willem Frederik Hermans bij uw lokale boekhandel of bestel online via bol.com.
Volg ons