Gazpacho de Sandía (met recept)
De koude soep Gazpacho kent vrijwel iedereen die in Spanje is geweest, maar dit gerecht zal u misschien verbazen: gazpacho van watermeloen en tomaat en (desgewenst) mascarpone. Een zomers gerecht, verfrissend, verkoelend hydraterend en gezond. En nog lekker ook!
Gazpacho is van oudsher een zomersoep uit het zuiden van Spanje, Andalusië, waar alle ingrediënten veelvuldig worden verbouwd. Het heeft uiteindelijk haar weg gevonden naar de tafels van heel Spanje en Europa. Prachtig vind ik dat als je naar de herkomst van de ingrediënten van deze toch typisch Spaanse soep kijkt, je een wereldreis kunt maken. Ik neem u graag even mee op reis via de ons zo overbekende ingrediënten van gazpacho de sandía.
Een wereldreis met ingrediënten
Laat ik beginnen met de watermeloen, wie kent haar niet. Het is nu de tijd en hier in Spanje is de watermeloen is heerlijk zoet en verfrissend én op dit moment goedkoop. Maar wist u dat de watermeloen een zogenaamde farao-vruchtsoort is, dat de vrucht al meer dan 5000 jaar bestaat en dat Toetankhamon begraven is met afbeeldingen van de watermeloen? Watermeloen is eigenlijk afkomstig uit Oost-Afrika, uit de Kalahariwoestijn. In Egypte werden ze langs de nijl verbouwd, al 2000 jaar voor Christus.
Dan de tomaat, een belangrijk ingrediënt van de gazpacho. Deze komt uit Peru, de lage Andes om precies te zijn. De Azteken cultiveerden de tomaat en noemden haar ‘tomati’, wat gezwollen vrucht betekent. De Spaanse veroveraars hebben haar meegenomen naar Europa in de zestiende eeuw. De tomaat was van origine niet rood, maar geel en werd in Italië gedetermineerd en gouden vrucht genoemd. In dezelfde tijd determineerde ook een Hollander, een zekere Dodoens, de vrucht en presenteerde de tomaat als zijnde afrodisiacum. De vrucht kreeg de naam mee in het Frans, ‘pomme d´amour’ en in het Engels als ‘love apple’.
De komkommer, afkomstig uit Zuid-Azië, werd vanaf ongeveer 3000 voor Christus gecultiveerd in India en vond zijn weg via daar naar Griekenland en naar Rome. Rode paprika’s zijn afkomstig uit India en werden door een Griekse koopman naar Europa gebracht. Peper kwam uit Mexico en werd door niemand minder dan Columbus naar Spanje gebracht in het begin van de 15e eeuw. Zout komt oorspronkelijk (ook al is het op vele plekken op deze wereldbol aanwezig) uit China. En de ui, een zo overbekende groente, komt uit Noord-Afrika en Perzië.
Tot slot olijfolie en azijn. Olijfolie wordt ook al eeuwen gebruikt en werd zo rond 1200 naar Spanje gebracht door de Fenicïers, vanuit een handelsstaat waar nu Libanon is. Azijn, zure wijn, werd door de Romeinen al gebruikt en de Romeinse soldaten dronken het goedje aangelengd met water om de dorst te lessen.
Dit is toch een fascinerende reis, om het maar gewoon over een Spaans soepje te hebben!
Maar dan nu het recept voor Gazpacho de Sandía (watermeloen)
Ingrediënten voor 6 personen:
- 4 rijpe tomaten
- 1/4 watermeloen (bij een kleintje een halve)
- 1 komkommer (bij zo’n grote Nederlandse komkommer een halve)
- 1 rode paprika
- 1 groene puntpaprika
- 1 ui
- zout
- peper
- azijn
- olijfolie
- optioneel: mascarpone
Bereiding:
Belangrijk is het hebben van een blender of een andere keukenmachine die kan pureren.
- Snijd de watermeloen, tomaten, komkommer, rode paprika, groene puntpaprika en de ui in stukken. Ik persoonlijk schil de komkommer niet en ontvel ook de tomaten niet, maar als u liever gen velletjes tegenkomt kunt u dit natuurlijk wel doen.
- Doe de watermeloen kort in de blender.
- Voeg de rest van de ingrediënten toe.
- Voeg een scheut azijn en olijfolie toe. Mocht u het daarna nog te dik vinden, dan kunt u nog meer watermeloen of gewoon wat water toevoegen.
- Breng op smaak met zout en peper.
- Laat de gazpacho een tijd goed koelen in de koelkast.
Seveertip: in een mooi glas (dat daar tegen kan, dus niet te dun) dat u even in de diepvries hebt gelegd. Voeg desgewenst mascarpone toe en maak het af met ofwel een een muntblaadje of wat verse basilisum en... ¡Que Aproveche! Eet smakelijk!
Proef dit gerecht tijdens een reis naar Spanje
Volg ons