Fietsen in Cambodja
Na de bruiloft van mijn Cambodjaanse ‘dochter’ begon ik aan een korte fietstocht, circa 500 kilometer heen en terug (red. geen tikfout, Frits bedoelt echt 500 kilometer!), naar de tempel van Preah Vihear. Omdat het maar een korte tocht was, had ik me eerlijk gezegd slecht voorbereid, niet goed op de kaart gekeken waar dorpjes waren om water en eten te krijgen, laat staan waar ik precies zou kunnen overnachten.
Cambodjaanse tempel Preah Vihear
Van een reisleider zou je toch anders verwachten, maar ja, dit was even geen werk maar een privétochtje. Maar de slechte voorbereiding zou mij al snel opbreken. Het was ongekend warm voor januari en al snel raakte de meegenomen voorraad water op. Op dat moment werd ik wel een beetje nerveus, waar kon ik in vredesnaam water krijgen? Je vestigt je hoop op ieder huisje dat je in de verte ziet opdoemen, maar telkens word je weer teleurgesteld en bij iedere teleurstelling wordt je keel alsmaar droger. Op het moment dat ik het echt niet meer zag zitten, zag ik gelukkig ergens een paar huisjes staan, mijn redding was daar! Ik weet echt niet meer waar die mevrouw het water vandaan haalde, maar zelden had water mij zo goed gesmaakt. En hoe lief, ik mocht ook nog twee lege flesjes vullen. Mijn tocht kon weer verder.
Na een bizarre overnachting voor weinig geld maar wel met veel muggen, kwam ik eindelijk aan bij de tempel van Preah Vihear, een aan Shiva gewijde tempel uit de 9e eeuw, met als bijzonderheid dat deze op de top ligt van een circa 500 meter hoge berg. Hier werd het hindoeïstische principe van een tempelberg nog exact toegepast. Ik wilde om meerdere redenen naar deze tempel, maar de belangrijkste was dat hier de afgelopen jaren om gestreden was tussen de Thai en de Cambodjanen.
Thailand of Cambodja?
De tempel ligt precies op de grens tussen Cambodja en Thailand, met aan beide zijden een mogelijkheid om de top te beklimmen. Het is altijd al een bron van conflict geweest: op wiens grond staat de tempel? In 1962 besliste het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag dat de tempel op Cambodjaans grondgebied lag. De Thai hebben deze uitspraak lang min of meer geaccepteerd, totdat in 2008 de Preah Vihear op de UNESCO-Werelderfgoedlijst kwam te staan. De Thai claimde toen opeens weer de tempel en zonden hun troepen naar de grens om de tempel in te nemen. Natuurlijk werd dit niet getolereerd door de Cambodjanen en ook zij stuurden hun troepen richting de grens: het hele volk stond als één man achter hun leger. Er is over en weer flink geschoten en er zijn slachtoffers gevallen, maar gelukkig is de zaak niet verder geëscaleerd waardoor de tempel nu te bezichtigen is door de toeristen.
Wat mij het meest boeide was de lange trap die vanaf Thais grondgebied naar de top van de tempel leidde. Eigenlijk is die trap verboden gebied, maar ik trok me daar weinig van aan, want ik wilde weten wat je daar onderaan de trap zou tegenkomen. Mijn nieuwsgierigheid werd beloond: na een lange afdaling stond onderaan de trap een bordje die wel heel duidelijk maakte van wie deze tempel was...
Benieuwd naar de bruiloft van Frits zijn 'dochter'? Lees zijn reisverhaal hier.
Volg ons