In de ban van de Noorse trol
Afgelopen voorjaar werd mij gevraagd of ik interesse had om een keer een reis naar Noorwegen te maken. Eerlijk gezegd had ik daar nooit over nagedacht, ik dacht altijd dat dit het domein was van andere collega’s, maar nadat mij die vraag gesteld werd hoefde ik er niet lang over na te denken. Ik las het reisprogramma en werd direct enthousiast. Alleen, hoe zou het weer zijn in Noorwegen?
Betoverend Noorwegen
Een week voor aanvang van de reis keek ik naar de weersverwachtingen voor Oslo, waar de reis zou beginnen, en de schrik sloeg mij om mijn hart: zware, zeer zware regenbuien werden verwacht. O'jee, een slecht begin voor mijn eerste reis Noorwegen. Maar de weergoden, of misschien wel de trollen, waren mij goedgezind, één dag voor aanvang waren de verwachtingen opeens omgeslagen, een heerlijk zonnetje zou ons toeschijnen in Oslo. Aangekomen in Oslo bleek dat ook inderdaad het geval. Toen we ’s middags al begonnen aan een korte wandeling door de stad, raakte ik direct verliefd op Noorwegen. Een liefde die zich verder zou ontwikkelen gedurende de reis.
Wat mij het meeste opviel was de relaxte sfeer in deze stad ondanks de toch vele toeristen en bewoners van de stad: geen getoeter van auto’s, geen gedreun van muziek uit de winkels, geen geschreeuw. Nee, een serene rust viel over ons heen. En ook de volgende dag was er weer die zelfde sfeer, nu wel iets drukker door de Gay Pride die werd gehouden, maar toch, het was en bleef relaxt. Uiteraard heeft Oslo ook veel te bieden, de Holemkollen schans maakte grote indruk op mij en de beelden van Vigeland bleven mij verbazen in het prachtig aangelegde park. Het mooiste van die dag vond ik misschien wel de opera, een pracht staaltje architectuur waar de Noren zich hebben laten inspireren door één van hun hoogste bergen, de Glittertind.
Ontmoeting met een Noorse trol?
De prachtige en machtige fjorden waar we een paar keer doorheen zijn gevaren, vallen gewoon niet te omschrijven. Dit moet je zelf ervaren: je voelt je zo klein en kan dan alleen maar respect hebben voor de natuur. Wat je ook moet beleven is de Trollstigen, de trollenweg die zich via een groot aantal haarspeldbochten omhoog werkt naar panoramische uitzichten. Oké, het weer was die dag wat minder, maar dat nam niet weg dat het nog steeds spectaculair was. Tijdens de afdaling was ik net bezig met een verhaal over de trollen, hoe deze door de eeuwen heen bepalend zijn geweest in de Noorse cultuur en tegenwoordig bij ieder zichzelf respecterende souvenirwinkel te koop zijn. Volgens mij was ik net uitgepraat toen onze zeer vriendelijke chauffeur Einar de bus even aan de kant zette om een aantal personenauto’s die achter hem reden voorbij te laten gaan, een mooi gebaar vond ik dat.
Maar hij stond nog maar net stil of een Noorse vrouw stond al bij de bus, Einar deed de deur open, hij dacht dat ze misschien hulp nodig had maar nee hoor, ze begon tegen hem te mopperen over het feit dat hij niet eerder de bus aan de kant had gezet. Ik had die hele scene natuurlijk gevolgd maar mijn gasten achter in de bus niet. Toen we weer wegreden en ze vroegen mij wat er gebeurd was, kwam er spontaan één woord naar boven: EEN TROL…
Gedurende het verdere verloop van de reis is het woord trol nog regelmatig gevallen en zo waren wij allen in de ban van de trol.
Volg ons