Een zwoele zomeravond in Verona
Een rij goudkleurige sfinxen geplaatst op plastic buizen, rode onwerkelijk grote rozen, een immense ovale bal van schitterend gekleurd plastic: ze liggen doods naast het Romeinse amfitheater in Verona om tijdens een van de voorstellingen van het beroemde operafestival tot leven te komen.
De stad vol opera
Zodra ze door een enorme kraan de arena binnen zijn gehesen, vormen ze het imponerende decor van wereldberoemde opera’s, als Aida en Nabucco van Giuseppe Verdi en de Barbier van Sevilla van Gioacchino Rossini. Ook wordt, in de stad die de inspiratie vormde voor Shakespeare, het verhaal van Romeo en Julia in de vorm van een opera verteld.
In juli en augustus verandert het romantische Verona in een stad vol opera. Het piazza Bra, waaraan het amfitheater ligt, wordt voor aanvang van de voorstelling bevolkt door duizenden gasten die op een van de vele terrassen genieten van een lichte maaltijd. Eenvoudige vrijetijdskleding wordt afgewisseld met chique kostuums en schitterende avondjurken.
Degenen met de goedkoopste kaarten mogen om kwart over zeven het amfitheater betreden om een goede zitplaats op de door de zon verwarmde stenen te bemachtigen. Een kussentje is dan geen overbodige luxe! Buiten de arena worden deze in alle soorten en maten verkocht. Een prachtig souvenir! Iets later, rond half negen, worden de gasten met genummerde zitplaatsen uitgenodigd plaats te nemen. Op elk kaartje staat vermeld welke van de vele ingangen je moet nemen. Het goed geoliede systeem om je zitplaats te bereiken, is eigenlijk weinig veranderd sinds de Romeinse tijd. Wat natuurlijk wel veranderd is, is het programma: bloedige gladiatorenspelen hebben plaats gemaakt voor wereldberoemde opera’s.
Een onvergetelijke ervaring
Terwijl iedereen plaats neemt, komen de verkopers langs om drankjes te verkopen. ‘Vino, birra, coca e acqua’, wordt er uit volle borst geroepen. En dan klinkt de gong om aan te kondigen dat het feest nu echt gaat beginnen! Vanavond staat Aida op het programma: op het podium staat een immens grote, goudkleurige piramide. Onder de helderblauwe hemel en begeleid door het schitterende orkest begeven de zangers zich op het toneel. Al vrij snel krijgen we de beroemde aria ‘Celeste Aida’ te horen, waarin Ramades zijn liefde voor Aida bezingt. Iedereen is muisstil, onder de indruk van de prachtige zang.
Opeens vallen er een paar druppels en valt het koor en het orkest stil. Door de luidsprekers wordt omgeroepen dat er een korte pauze wordt ingelast vanwege de regendruppels. De muziekinstrumenten mogen niet beschadigen. Maar de weergoden zijn ons goedgezind. Na tien minuten is het droog en komen schoonmakers met grote rollen papier om het podium en de zitplaatsen voor de orkestleden te drogen. En dan begint de operavoorstelling gelukkig weer! Drie uur lang genieten we van de prachtige gezangen, de indrukwekkende muziek en het mooie decor. Alles is op elkaar afgestemd: de kleuren van het decor, de kleding van het koor. Je komt ogen te kort! En dat allemaal in de openlucht, waarbij het podium ook nog eens verlicht wordt door de volle maan aan de hemel.
Na afloop, rond middernacht, stroomt de arena leeg door de vele verschillende uitgangen. Voldaan verzamelen we op het plein om samen naar het hotel te gaan. Iedereen is het er over eens: we zijn een onvergetelijke ervaring rijker!
Volg ons