Een Chinese vrouw - deel 5

Ik kende nog niet echt de weg in Guilin, maar dat zou vast geen probleem zijn. Gewoon rondlopen en je ogen openhouden en dan zou ik vast wel de juiste plek tegenkomen. Een schone gedachte die me in mijn leven al verder had geholpen. Na een tijdje gewandeld te hebben, werd ik voor een pand opeens aangesproken door een keurig uitziende Chinese man die mij vroeg of ik een massage wilde. Ze hadden verschillende soorten massages voor een prikkie. Dat laatste sprak mij als Nederlander natuurlijk direct aan en toen hij mij de prijs van 150 noemde klonk mij dat ook niet slecht in de oren.

Een ander soort massage

We gingen het pand binnen. Ik liep in al mijn onschuld én nieuwsgierigheid achter hem aan, tot hij plotseling de deur van een kamer opendeed en ik een indeling zag die ik tijdens mijn lessen nog nooit gezien had. In plaats van een massagetafel stond er midden in de kamer een prachtig bed in de vorm van een hart en daarboven aan het plafond een reusachtige spiegel. Toen ik van mijn verbazing was bijgekomen kwam ik haast niet bij van het lachen. Dit hadden ze mij tijdens de opleiding nooit verteld! Toen er een paar seconden later ook nog een schaars geklede dame de kamer betrad, was mij wel duidelijk geworden dat ik mij gewoon in een bordeel bevond: dat was niet helemaal de bedoeling van deze avond…

Ik verontschuldigde mij netjes bij de nette meneer, zei ook nog even sorry tegen de Chinese vrouw en wilde dan ook zo snel mogelijk die kamer verlaten, met in mijn achterhoofd alweer een mooi verhaal dat ik thuis aan mijn vrienden kon vertellen. Helaas, toen ik de deur van de kamer opendeed, stonden daar twee zeer breedgeschouderde Chinese mannen die mij verhinderde om de kamer te verlaten. Het was wel de bedoeling dat ik eerst eens netjes de rekening zou gaan betalen. Hoezo rekening, ik had toch geen gebruik gemaakt van de diensten die hier geboden werden?

Door de nette meneer werd mij heel beleefd verteld dat ik toch echt moest betalen. De Chinese vrouw was speciaal voor mij hiernaartoe gekomen en tja, die wilde natuurlijk toch wel betaald worden. Zij kon er toch niks aan doen dat ik van haar diensten af zag? Toen begon ik langzaam maar zeker te beseffen dat ik ergens in een val was gelokt, want natuurlijk was die vrouw niet speciaal voor mij gekomen, die was hier al lang in dit pand aanwezig om haar diensten aan te bieden aan de liefhebber. Hoe ik ook praatte, het was duidelijk dat ik die 150 moest betalen, wilde ik hier zonder kleerscheuren wegkomen. Ik besloot mijn verlies te nemen, trok mijn portemonnee en gaf die nette meneer keurig afgepast 150 RMB (toen circa 15 euro). Dat was voor hém het moment om hard te lachen.

Als u wilt weten waarom, lees dan het volgende deel...