Bij iedere nationale herdenking wordt het gezongen: Wilhelmus van Nassouwe, ben ik van Duitsen bloed. U zult er vast niet direct bij stilstaan als u meezingt, maar de Duitse roots zijn sinds Willem van Oranje diep verankerd in ons koningshuis. Door familiebanden en door huwelijken is de band van de Oranjedynastie met Duitsland sterk. Zo heeft onze huidige koning een Duitse vader, grootvader, overgrootvader en betovergrootmoeder. Er heeft dus altijd veel ‘Duitsen bloed’ in de familie gezeten.
Dus wanneer u zich wilt onderdompelen in de geschiedenis van ons vorstenhuis dan is Duitsland the place to be! Dillenburg, de plek waar Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands, werd geboren, is natuurlijk een must see tijdens deze oranjeroute, maar Braunfels, Diez en Fulda zijn veel minder bekend. Ik neem u graag mee op een heerlijke cultuurtrip door Duitsland naar de roots van ons koningshuis. Reist u mee?
Willem van Oranje in Dillenburg
Kleine steegjes, liefdevol gerestaureerde vakwerkhuizen en een stoere toren sieren Oranienstadt Dillenburg. In dit gezellige stadje aan de Dill staat de wieg van ons koningshuis. Hier werd in 1533 de eerste zoon van Willem de Rijke, graaf van Nassau, en gravin Juliana van Stolberg geboren. De jonge Willem erfde op 11-jarige leeftijd van een oom bezittingen in de Nederlanden en Frankrijk, inclusief de titel ‘Prins van Oranje’. Zo ontstond het geslacht Oranje-Nassau. Vanuit Slot Dillenburg leidde Willem van Oranje de opstand tegen de Spaanse koning. Het oorspronkelijke kasteel kunt u helaas niet meer bezoeken, dat werd in 1760 door de Fransen tijdens de Zevenjarige Oorlog volledig verwoest, maar om de herinnering aan de geboorteplek van de Vader des Vaderlands levend te houden werd in de 19e eeuw met steun van de dochter van koning Willem I, prinses Marianne, een toren gebouwd op de plek waar eens het slot had gestaan. Aan de voet van deze 40 meter hoge Wilhelmsturm, waar nu een klein Oranjemuseum in is gevestigd, kunt u ook de Sankt Johanniskirche bekijken. In deze evangelische kerk liggen meerdere leden van het huis van Nassau-Dillenburg begraven, waaronder de ouders van Willem.Amalia van Solms in Schloss Braunfels
Als een plaatje uit een sprookjesboek torent Schloss Braunfels hoog boven het gelijknamige romantische stadje uit. Al 800 jaar groet het kasteel met zijn opvallende torens vanaf de top van een bazaltkegel zijn bezoekers. Op het marktplein van Braunfels waant u zich omgeven door sfeervolle vakwerkhuizen in de middeleeuwen. De voormalige burcht van de graven van Solms-Braunfels is in de loop van de eeuwen steeds verder verbouwd en uitgebreid. In de rijkversierde zalen van het kasteel ontdekt u de geschiedenis van de familie en haar belangrijkste bewoonster, gravin Amalia van Solms-Braunfels. Na de Slag op de Witte Berg tijdens de Dertigjarige Oorlog vluchtte de familie Van Solms-Braunfels met de gehele hofhouding naar Holland. Daar trouwde de toen 23-jarige Amalia in 1625 met de zoon van Willem van Oranje, Frederik Hendrik van Oranje. Toen Frederik Hendrik na het overlijden van zijn halfbroer prins Maurits stadhouder werd van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, groeide de invloed van het paar. Amalia was de stuwende kracht achter de huwelijken van haar kinderen. Zo trouwde hun zoon Willem II met Maria Henriëtte Stuart en hun vijfde dochter, Albertine Agnes, met Willem Frederik van Nassau-Dietz. Zij werd stammoeder van het Nederlandse koningshuis.Albertine Agnes van Nassau in Schloss Oranienstein
Nabij het schilderachtige Diez aan de Lahn vindt u het grootse paleis Oranienstein. Dit stamslot van de familie Oranje-Nassau werd eind 17e eeuw gebouwd op initiatief van vorstin Albertine Agnes van Nassau, die toen als regentes optrad voor haar minderjarige zoon Hendrik Casimir II, de erfstadhouder van Groningen en Leeuwarden. De vrouw van Hendrik Casimir, Henriëtte Amalia, gaf Schloss Oranienstein het huidige barokke aanzien. Na de verbouwing door de Franse architect Daniël Marot telde het paleis ruim 300(!) kamers. De verbouwingen zorgden ervoor, dat bij haar overlijden haar dochters opgezadeld zaten met hoge schulden. In 1738 waren zij genoodzaakt via een openbare veiling stukken uit het paleis te verkopen, om zodoende te kunnen voldoen aan hun schuldeisers. Hierdoor gingen veel verloren, met uitzondering van de familieportretten: die werden aangekocht door hun neef Willem IV. Rondom het grootse kasteel liggen prachtige tuinen, een initiatief van prins Willem V, vader van koning Willem I, die tussen 1801-1806 hier als banneling woonde. Ook in Diez zelf kunt u in de voetsporen van het Nederlandse koningshuis wandelen. In het charmante centrum vol met pittoreske vakwerkhuizen is de grafkelder van het huis Nassau-Diez in de Stiftskirche zeker een aanrader!Koning Willem I in Schloss Fasanerie
Voordat hij in 1813 werd ingehuldigd als koning Willem I koos Willem Frederik van Oranje Fulda als de residentiestad van de Duitse staatjes die hij van Napoleon had gekregen als compensatie voor het verlies van zijn bezittingen in de Nederlanden. Tussen 1802 en 1806 heerste hij als Fürst over het vorstendom Nassau-Oranje-Fulda. Er wordt wel beweerd dat de prins daar het 'vak' heeft geleerd. Als zijn zomerresidentie koos Willem Frederik het prachtige Schloss Fasanerie, gelegen ten zuiden van Fulda. Dit mooiste barokke kasteel van Hessen werd in het midden van de 18e eeuw gebouwd als zomerverblijf voor de prins-bisschoppen van Fulda. Wanneer u wandelt door de rijke zalen van het paleis krijgt u een goed beeld van de cultuur aan het hof. De van oorsprong terrasvormige, symmetrisch aangelegde lusttuin is na Willem Frederiks verblijf veranderd in een aaneengesloten landschapspark met kronkelige paadjes. Een oase van rust waar het heerlijk toeven is. Maar niet alleen in Schloss Fasanerie vindt u Willem Frederik terug. Ook op Fulda heeft hij zijn stempel gedrukt toen hij investeerde in de gezondheidszorg door het Wilhelmshospitaal te openen en met de financiering van vijftien nieuwe huizen in de Wilhelmstraße verlichtte hij de woningnood.
Volg ons