Bezienwaardigheden Mexico

De beroemde piramide van Kukulcán bevindt zich in een van de belangrijkste steden van de Maya’s: Chichén Itzá. De stad werd pas laat in de geschiedenis van de Maya’s belangrijk. In de 9e eeuw liep de Klassieke Tijd ten einde en veel steden kwamen leeg te staan. Het oude ahau-schap, systeem van vorstendommen, had afgedaan. Chichén Itzá kreeg een collectief leiderschap en stond meer open voor het burgerschap van mensen uit veroverde gebieden. Zo werd Chichén Itzá het centrum van een groter rijk dan de Maya’s tot dusver hadden gekend.

Aan het oog onttrokken door de dichte jungle en onopgemerkt door de Spaanse veroveraars bleven de ruïnes van de Mayastad Palenque in goede staat bewaard. Palenque kreeg vooral bekendheid toen in 1952 in een piramide een geheime gang werd ontdekt die leidde naar de grafkamer van een Maya-priesterkoning. Voor die tijd werd aangenomen dat Maya-piramides vooral een ceremoniële functie hadden. In 1994 werd zelfs een tweede graf gevonden, waarschijnlijk van een vrouw. Nog steeds heeft het regenwoud niet al haar geheimen prijsgegeven, maar de ontdekte delen van de oude Mayastad zijn schitterend en geven een goed beeld van de Maya-beschaving.

De Cañón del Sumidero is een kloof in de Mexicaanse staat Chiapas, in het dal van de Grijalva. De kloof, die net zo oud is als de Grand Canyon in Amerika, is ontstaan door een geologische breuk in het pleistoceen en door erosie van de Grijalva-rivier, die nog altijd door de kloof stroomt. Tijdens een boottocht kunt u de spectaculaire rotswanden van wel 1.000 meter hoog, die 13 kilometer lang met 90 graden steil omhoogrijzen het beste aanschouwen. Varend door de wateren van de Cañón del Sumidero ziet u de grotten in de wanden en bewondert u de mooiste rotsformaties, die zijn begroeid met prachtige planten. Met een beetje geluk kunt u vanaf het water zwarte gieren, aalscholvers, diverse soorten reigers, pelikanen, ijsvogels, leguanen en krokodillen zien. In het omliggende gelijknamige nationale park, een prachtig regenwoud, leven verschillende soorten apen, rendieren, de bedreigde ocelot en vele soorten reptielen, die u wellicht ook tijdens uw boottocht kunt zien. Aan het einde van uw tocht door de kloof bereikt u de ‘kerstboomwaterval’: tijdens het regenseizoen stroomt hier een waterval met veel geraas langs de wanden van de kloof de rivier in. In het droge seizoen ziet u op dezelfde plaats een met algen en mos begroeide rotsformatie, die is ontstaan door afzettingen uit het water, in de vorm van een kerstboom. Vandaar de naam ‘Arbol de Navidad’.

Wie oog in oog staat met de tempel Chichén Itzá van de Maya’s en Tolteken in Mexico, dringt langzaam door in de religie van de volkeren die Latijns-Amerika regeerden in de precolumbiaanse tijd. De natuurkrachten speelden daarin een grote rol. De Azteken in Mexico richtten een belangrijk deel van het leven op Quetzalcóatl, de god van de wind, het leven en de vruchtbaarheid, beschermheilige van de landbouw en schepper van de zonnekalender. De natuurkrachten werden ook gebruikt in de wetenschap. Zo werd met behulp van de stand van de zon al lang voor de komst van Columbus de evenaar getrokken. En veel nauwkeuriger dan Franse, Engelse en Spaanse wetenschappers dat in de 18e eeuw deden. Op de precolumbiaanse evenaar zijn later veel oude zonnetempels teruggevonden.

Volgens legendes vertrokken de Azteken in de 12e eeuw, na een goddelijke oproep, vanuit hun thuishaven Aztlan (‘de plek van de reigers’) naar centraal Mexico. In de moerassen rond het Texcocomeer stichtten zij in 1325 hun hoofdstad Tenochtitlán. Vanuit deze stad wisten de Azteken door oorlogen, handel en bondgenootschappen te heersen over de Vallei van Mexico. Het liep uiteindelijk slecht af voor de Azteken: de conquistadores verwoestten de hoofdstad Tenochtitlán en andere steden van het Azteekse rijk en eisten de rest van het uitgestrekte grondgebied op voor zichzelf. Hiermee was aan de macht van de Azteken een einde gekomen. Op de ruïnes van hun overweldigende hoofdstad verrees een nieuw bestuurscentrum: Mexico-Stad.

De Maya kunnen bogen op een geschiedenis van zeker 3.000 jaar. Toen ontstond hun stadstatencultuur, gebaseerd op intensieve landbouw. De vroegste monumenten bestaan uit eenvoudige, soms met cement bedekte grafheuvels waarvan er een aantal in vrijwel intacte staat te vinden zijn in El Salvador. In de koloniale tijd was het gebied grotendeels van de buitenwereld afgesloten en alleen de lokale bevolking wist van het bestaan van de ruïnes van de oude steden. Vandaag de dag zijn er nog zo'n 6 miljoen Maya. Ze leven in Guatemala, Belize, Honduras en in de Mexicaanse staten Yucatán, Quintana Roo, Campeche, Chiapas en Tabasco. De Maya worstelen met het probleem dat ze enerzijds willen profiteren van de goede kanten van de moderne wereld, terwijl ze tegelijkertijd hun eigen identiteit niet willen verliezen.

Een Mariachi is een Mexicaans (straat)orkest bestaande uit minstens twee violen, twee trompetten, gitaar of vihuela, gitarron en zangers. De naam mariachi wordt zowel gebruikt voor de orkesten als voor de muzieksoort die zij ten gehore brengen. De muziek is in de 19e eeuw ontstaan en reflecteerd de rijke Mexicaanse folklore, wat muziek en dans, en tevens het temperament en de passie van het volk. Mariachi's gaan doorgaans gekleed in Mexico's nationale kledij, de outfit van de charro. In 2011 heeft de Mexicaanse mariachi een plaats gekregen op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO.